Çevre Mühendisliği
Çevre Mühendisliği Anabilim Dalı Programının Amacı
Çevre Mühendisliği Anabilim Dalı’nın yüksek lisans ve doktora programlarının amacı, çevre mühendisliği alanında ileri düzeyde bilgi ve beceri kazandırmak, çevresel sorunları tespit edip çözüm üretebilecek uzmanlar yetiştirmek ve bu alanda özgün araştırmalar yaparak bilime katkıda bulunmaktır.
Yüksek Lisans Programımız Fen Bilimleri Enstitüsü bünyesinde 1998-1999 Güz yarıyılında eğitim ve öğretime başlamış olup öğrencilerine;
- Çevre mühendisliği alanındaki temel ve ileri düzey konularda derinlemesine bilgi sağlamayı,
- Bilimsel araştırma yaparak bilgiye erişme, değerlendirme, derin bir bakış açısı ile irdeleyerek yorum yapma ve yeni sentezlere ulaşma yeteneği kazandırmayı,
- Çevresel sorunların analiz edilmesi, sürdürülebilir çözümler geliştirilmesi ve uygulamalı mühendislik projelerinin yürütülmesi için gerekli yetkinlikleri kazandırmayı,
- Öğrencilerin araştırma yapma becerilerini geliştirmeyi ve bağımsız bir şekilde problem çözme yetilerini artırmayı,
- Öğrencilerin kendi çalışma alanlarının yanı sıra alanla yakından ilgili bilim dallarında uyumlu takım çalışması yapabilme becerisi kazandırmayı amaçlamaktadır.
Doktora Programımız Fen Bilimleri Enstitüsü bünyesinde 2005-2006 eğitim-öğretim yarıyılında başlamış olup öğrencilerine; - Çevre mühendisliği alanında özgün ve yenilikçi araştırmalar yapmalarını teşvik etmeyi,
- Akademik bilgi üretimine katkıda bulunacak bilimsel çalışmalar yapabilmeyi,
- Gelişmiş laboratuvar altyapısında çalışan öğrencilerin farklı çevresel sorunların tanımlanması ve çözümüne yönelik yenilikçi bakış açıları geliştirmeyi,
- Mühendislik yaklaşımlarını kullanarak gerek küresel ve gerek yerel ölçekteki çevresel sorunların ekonomik, hukuksal ve sosyal açılardan da değerlendirilerek sürdürülebilir bir perspektif ile etkin çözümü gerçekleştirmeyi,
- İleri düzey araştırma teknikleri ve metodolojileri öğreterek bu sayede bağımsız bir araştırmacı olarak bilimsel topluma katkıda bulunabilecek yetkinlikte mezunlar yetiştirmeyi hedeflemektedir.
Her iki program da çevre kirliliğinin önlenmesi, doğal kaynakların korunması, sürdürülebilir kalkınmanın sağlanması ve çevresel etkilerin yönetimi gibi kritik konulara odaklanır.
Programın Kapsamı
Anabilim dalımız yüksek lisans ve doktora programlarının kapsamı, çevre mühendisliği alanında geniş bir yelpazeye yayılan dersler, araştırma çalışmaları ve uygulamalar içerir. Bu programların genel kapsamı:
1. Dersler:
Zorunlu Dersler: Öğrencilere çevre mühendisliği alanında ve bilimsel araştırma ve yayın etiği hakkında teorik ve teknik temellerini sunar. Örnekler:
- Bilimsel Araştırma ve Yayın Etiği Dersi,
- Seminer Dersi
- Uzmanlık Alan Dersleri
- Tez Dersi
Seçmeli Dersler: Öğrencilere ilgi alanlarına ve kariyer hedeflerine göre daha spesifik konularda uzmanlaşma imkanı verir. Örnekler: - Enerji ve Çevre
- İleri Arıtma Teknolojileri
- Çevre Mühendisliğinde Nanoteknoloji Uygulamaları
- Desalinasyon Teknolojileri
- Çevre Mühendisliğinde Deneysel Tasarım ve Analiz Uygulamaları
- Seramik Membran Prosesleri
2. Araştırma ve Tez Çalışmaları:
Yüksek Lisans Tezi: Öğrencilerin belirli bir çevre mühendisliği sorununu ele alarak bilimsel yöntemlerle çözüm üretmeye yönelik bir araştırma yapmalarını içerir. Bu çalışma, öğrencinin uzmanlık alanında derinleşmesini ve özgün bir katkı sunmasını hedefler.
Doktora Tezi: Daha kapsamlı ve derinlemesine bir araştırma gerektirir. Öğrencinin çevre mühendisliği alanında yeni bir bilgi ya da teknoloji geliştirmesi, mevcut bilgiye önemli katkılar sağlaması beklenir. Bu süreçte öğrenciler, bağımsız araştırma yapma yetkinliği kazanır ve bilimsel yazım becerilerini geliştirir.
3. Uygulamalı Çalışmalar ve Projeler:
Laboratuvar ve Saha Çalışmaları: Öğrencilerin teorik bilgilerini pratiğe dökmeleri, laboratuvarlarda deney yapmaları ve saha çalışmaları ile çevresel veriler toplama ve analiz etme yeteneklerini geliştirmeleri sağlanır.
Endüstri ile İşbirlikleri: Özellikle yüksek lisans düzeyinde, öğrencilerin endüstriyel uygulamalara yönelik projelerde yer almaları teşvik edilir. Bu, öğrencilerin iş dünyası ile bağlarını güçlendirerek, gerçek dünyadaki çevre mühendisliği uygulamalarına yakından tanımalarına imkân sağlar.
4. Seminerler, Konferanslar ve Yayınlar:
Seminerler: Öğrencilerin çevre mühendisliği alanındaki güncel gelişmeler hakkında bilgi sahibi olmalarına ve araştırma sonuçlarını sunmalarına ve birleri ile paylaşmalarına katkı sunar.
Konferanslar ve Yayınlar: Öğrencilerin ulusal ve uluslararası konferanslarda çalışmalarını sunmaları ve bilimsel dergilerde yayın yapmaları teşvik edilir.
5. Multidisipliner Çalışmalar:
Çapraz Disiplinler Arası Dersler ve Projeler: Çevre mühendisliği, biyoloji, kimya, fizik, sosyoloji, ekonomi, hukuk gibi çeşitli alanlarla etkileşim halindedir. Programlar, bu disiplinler arası çalışmalara olanak tanır ve öğrencilerin çok yönlü bir bakış açısı geliştirmelerini sağlar.
Anabilim dalımızın kapsamı, öğrencilerin hem akademik hem de profesyonel kariyerlerinde başarılı olabilmeleri için gerekli donanımı sağlayarak, çevre mühendisliği alanında etkili çözümler üretebilecek uzmanlar yetiştirmeyi amaçlar.
Programın Açılma Gerekçesi
Çevre Mühendisliği Anabilim Dalı’nın motivasyonu, hızla artan çevresel sorunlara çözüm bulma, doğal kaynakların sürdürülebilir şekilde yönetilmesini sağlama ve gelecek nesiller için yaşanabilir bir dünya yaratma amacına dayanır. Bu motivasyonun temel unsurları şunlardır:
1. Çevresel Sorunların Artışı:
Küresel Çevre Problemleri: İklim değişikliği, su kirliliği, hava kirliliği, biyolojik çeşitlilik kaybı ve atık yönetimi gibi küresel çevre sorunları, dünyayı tehdit eden büyük sorunlar arasında yer almaktadır. Bu sorunların çözümü için bilimsel bilgiye dayalı, yenilikçi ve sürdürülebilir yaklaşımlar geliştirebilecek uzmanlara ihtiyaç vardır.
Yerel Çevresel Sorunlar: Bölgesel ve yerel ölçekte yaşanan çevre sorunları, toplumların yaşam kalitesini doğrudan etkileyen unsurlar arasında yer almaktadır. Bu sorunlara yönelik yerel çözümler üretebilecek nitelikli mühendisler yetiştirilmesi gerekmektedir.
2. Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri:
Sürdürülebilir Kalkınma: Çevre Mühendisliği programları, sürdürülebilir kalkınma hedeflerine ulaşmak için gerekli olan bilgi, beceri ve yetkinlikleri kazandırmayı amaçlar. Bu hedefler, doğal kaynakların korunması, enerji verimliliği, atık yönetimi ve çevre dostu teknolojilerin geliştirilmesi gibi kapsamlı bir içerir.
Çevre Bilincinin Artması: Toplumlarda artan çevre bilinci, çevre mühendisliği alanında daha fazla uzmana olan ihtiyacı artırmaktadır. Bu programlar, toplumun bu ihtiyaçlarına cevap verebilecek nitelikte uzmanlar yetiştirmeyi hedefler.
3.İnsan ve Çevre Sağlığını Koruma:
Halk Sağlığı: Çevresel kirleticilerin insan sağlığı üzerindeki olumsuz etkilerini incelemek ve bu etkileri azaltmaya yönelik çözümler geliştirmek.
Güvenli Yaşam Alanları: İnsanların yaşadığı ortamların güvenli, sağlıklı ve sürdürülebilir olmasını sağlamak.
4. Bilimsel Araştırma ve Teknoloji Geliştirme:
Yeni Bilimsel Bilgi Üretimi: Çevre mühendisliği alanında yapılan araştırmalar, çevresel problemlerin çözümüne yönelik yeni bilimsel bilgi ve teknolojilerin geliştirilmesine katkı sağlar. Yüksek lisans ve doktora programları, bu alandaki bilimsel araştırma faaliyetlerini destekler ve yeni buluşların ortaya çıkmasını teşvik eder.
Teknolojik Yenilikler: Çevre mühendisliği alanında yeni teknolojilerin geliştirilmesi ve uygulanması, çevre sorunlarının çözümünde önemli bir rol oynamaktadır. Bu programlar, bu tür yeniliklerin araştırılmasını ve hayata geçirilmesini amaçlar.
5. Eğitim ve Uzman Yetiştirme:
Akademik ve Endüstriyel Uzmanlık: Yüksek lisans ve doktora programları, çevre mühendisliği alanında hem akademik hem de endüstriyel uzmanlık kazandırmayı hedefler. Bu uzmanlar, üniversitelerde öğretim üyesi, araştırmacı olarak görev alabilecekleri gibi, endüstride de çevre mühendisliği projelerini yönlendirebilirler.
Politika ve Yönetim: Programlar, çevre politikalarının oluşturulmasına ve çevresel yönetim stratejilerinin geliştirilmesine katkıda bulunacak nitelikte uzmanlar yetiştirmeyi amaçlar.
6. Disiplinlerarası Çalışmaların Desteklenmesi:
Çevre Mühendisliği ve Diğer Disiplinler Arasındaki Etkileşim: Çevre mühendisliği, pek çok farklı disiplinle etkileşim içinde olan bir alandır. Yüksek lisans ve doktora programları, disiplinler arası çalışmaların desteklenmesini ve bu alanda yeni yaklaşımların geliştirilmesini sağlar. Bu nedenler, çevre mühendisliği yüksek lisans ve doktora programlarının açılmasında temel motivasyon kaynaklarını oluşturur. Programlar hem yerel hem de küresel düzeyde çevresel sürdürülebilirliğin sağlanmasına yönelik bilgi ve uzmanlık ihtiyacını karşılamayı hedefler.
Çevre Mühendisliği ABD Eğitim programı sonrasında öğrenciler ne tür çalışmalar veya faaliyetler gösterebilir
Anabilim dalımız yüksek lisans ve doktora programlarından mezun olanlar, geniş bir yelpazede çeşitli çalışmalar ve faaliyetler yürütebilirler. Ayrıca, farklı sektörlerde birçok potansiyel iş imkanı bulabilirler. Mezunlarımızın yürütebileceği çalışmalar ve iş imkanları:
1. Akademik ve Araştırma Kariyeri:
Üniversitelerde Akademik Pozisyonlar: Mezunlar, üniversitelerde öğretim üyesi olarak çalışabilirler. Bu pozisyonlarda çevre mühendisliği alanında ders verme, araştırma yapma ve akademik yayınlar üretme gibi faaliyetlerde bulunabilirler.
Araştırma Enstitüleri: Çevre mühendisliği ile ilgili araştırma enstitülerinde, çeşitli çevresel problemlerin çözümüne yönelik araştırmalar yürütebilirler.
Doktora Sonrası Araştırmalar: Doktora mezunları, doktora sonrası araştırmacı olarak çalışabilir, akademik ve endüstriyel projelerde yer alabilirler.
2. Endüstriyel Çalışmalar:
Çevre Danışmanlığı: Mezunlar, çevre mühendisliği danışmanlık firmalarında çalışarak, şirketlere çevresel risk değerlendirmesi, çevresel yönetim planları ve çevresel etki değerlendirmesi (ÇED) süreçlerinde destek verebilirler.
Atık Yönetimi: Katı, sıvı ve tehlikeli atıkların yönetimi, geri dönüşüm süreçlerinin optimize edilmesi gibi konularda uzman olarak çalışabilirler.
Su ve Atık Su Yönetimi: Atıksu arıtma tesislerinde suyun arıtılması ve yeniden kullanımı, içme suyu arıtma tesislerinde su kalitesinin iyileştirilmesi, su kaynaklarının sürdürülebilir kullanımı üzerine çalışabilirler.
Hava Kirliliği Kontrolü: Hava kirliliği kontrol sistemlerinin tasarımı ve uygulanması, hava kalitesinin izlenmesi ve düzenlemelere uyum sağlanması gibi konularda çalışabilirler.
3. Kamu Sektörü:
Çevre ve Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı: Mezunlar, çevre politikalarının oluşturulması, çevre yönetimi ve denetimi konularında çalışabilirler.
Yerel Yönetimler: Belediyeler ve il özel idarelerinde, çevre mühendisliği projelerinin yürütülmesi, atık yönetimi, su ve kanalizasyon hizmetleri gibi alanlarda görev alabilirler.
Çevresel Düzenleyici Kurumlar: Çevresel düzenlemelerin oluşturulması ve uygulanması konusunda faaliyet gösteren kamu kurumlarında çalışabilirler.
4. Özel Sektör ve Sanayi:
Yeşil Teknolojiler: Güneş, rüzgar, biyokütle gibi yenilenebilir enerji projelerinde yer alma, enerji verimliliği, karbon ayak izi azaltma çalışmaları, ve çevre dostu teknolojiler geliştiren şirketlerde çalışabilirler.
İnşaat ve Altyapı Projeleri: Büyük ölçekli inşaat ve altyapı projelerinde, çevresel etkilerin değerlendirilmesi ve minimize edilmesi üzerine çalışabilirler.
Endüstriyel Tesisler: Endüstriyel tesislerde çevre mühendisliği uygulamaları (örn. atık yönetimi, kirlilik kontrolü, sürdürülebilir kalkınma hedeflerinin sağlanması) üzerine çalışabilirler.
5. Uluslararası Kuruluşlar ve Sivil Toplum Örgütleri:
Uluslararası Çevre Kuruluşları: Birleşmiş Milletler (BM), Dünya Sağlık Örgütü (WHO), Dünya Bankası gibi uluslararası kuruluşlarda çevresel projelerde çalışabilirler.
Sivil Toplum Kuruluşları (STK'lar): Çevre koruma, sürdürülebilir kalkınma ve doğa koruma gibi konularda faaliyet gösteren STK'larda proje yönetimi, araştırma ve advocacy (savunuculuk) çalışmaları yürütebilirler.
6. Girişimcilik:
Çevre Teknolojileri Girişimleri: Mezunlar, çevre dostu teknolojiler geliştiren start-up'lar kurabilir veya bu tür girişimlerde liderlik yapabilirler.
Yeşil İş Modelleri: Sürdürülebilir iş modelleri geliştiren firmalar kurabilir veya bu alanda danışmanlık hizmeti verebilirler.
7. Çevresel Yönetim ve Politika Geliştirme:
Çevre Politikaları: Kamu veya özel sektörde, çevre politikalarının geliştirilmesi ve uygulanması süreçlerinde yer alabilirler.
Sürdürülebilirlik Danışmanlığı: Şirketlere ve organizasyonlara sürdürülebilirlik stratejileri geliştirme ve uygulama konusunda danışmanlık yapabilirler.
Çevre Mühendisliği Anabilim Dalı'ndan mezun olan öğrencilerimiz, çevresel sürdürülebilirliği sağlama, çevre kirliliğini önleme ve doğal kaynakları koruma konularında önemli katkılarda bulunabilirler. Bu yetkinlikler, mezunların geniş bir yelpazede iş imkanlarına erişmesini ve çevre mühendisliği alanında lider pozisyonlarda yer almalarını sağlar.
Çevre Mühendisliği Anabilim Dalı Programı |
Eğitim Dili | Program Açılış Tarihi |
Tezli Yüksek Lisans | Türkçe | 23.07.1998 |
Doktora | Türkçe | 13.04.2005 |
Ön Değerlendirme |
Tezli Yüksek Lisans | Doktora |
Lisans Mezuniyet Notu | - | |
Yüksek Lisans Mezuniyet Notu | - | |
ALES Puanı: Sayısal | ≥ 55 | ≥ 55 |
Yabancı Dil Puanı | Dil sınavına girme şartı | ≥ 55 |
İngilizce Program için Yabancı Dil Puanı | ≥ 80 | ≥ 80 |
Yabancı Uyruklu Adaylar için Türkçe Dil Düzeyi | C1 (SDU TÖMER veya Yunus Emre Enstitüsü tarafından verilen Türkçe Dil Yeterlilik Belgesi) | C1 (SDU TÖMER veya Yunus Emre Enstitüsü tarafından verilen Türkçe Dil Yeterlilik Belgesi) |
Yabancı Uyruklu Adaylar için ALES Puanı (Eşdeğerliliği bulunan GRE, GMAT vb. sınavlar geçerlidir.) | ≥ 55 | ≥ 55 |
Sıralama Puan | Tezli Yüksek Lisans | Doktora |
ALES Puanı | %50 | %50 |
Yabancı Dil Puanı | %10 | %10 |
Mezuniyet Notu | %25 (Lisans) | %25 (Yüksek Lisans) |
Mülakat Sınav Notu | %15 | %15 |
Başarı Notu | ≥ 60 | ≥ 65 |
Anabilim Dalı Başkanı
Sorumlu Anabilim Dalı Başkan Yardımcısı
|
Anabilim Dalı Doktora Yeterlik Komitesi Üyeleri
|
Anabilim dalımızın yüksek lisans ve doktora programlarında ders veren ve danışmanlık yapan öğretim üyeleri, çevre mühendisliği alanının farklı alt disiplinlerinde uzmanlaşmışlardır. Anabilim dalımız öğretim üyelerinin çalışma alanlarından bazıları: 1. Su ve Atık Su Yönetimi: Su Arıtma Teknolojileri: İçme suyu ve endüstriyel su arıtma sistemlerinin tasarımı, optimizasyonu ve yenilikçi arıtma yöntemlerinin geliştirilmesi. Atık Su Arıtma: Evsel ve endüstriyel atık suların arıtılması, biyolojik ve kimyasal arıtma prosesleri, ileri arıtma teknolojileri. Su Kaynakları Yönetimi: Su kaynaklarının sürdürülebilir yönetimi, su havzalarının korunması ve yönetimi, su kalitesi modellemesi. 2. Hava Kirliliği ve Kontrolü: Hava Kalitesi İzleme: Hava kirleticilerinin izlenmesi ve ölçülmesi, hava kalitesi yönetim planlarının geliştirilmesi. Hava Kirliliği Modelleme: Hava kirliliğinin yayılımını ve etkilerini modelleme, kirlilik azaltma stratejileri. Emisyon Kontrol Teknolojileri: Endüstriyel ve motorlu taşıt kaynaklı emisyonların kontrolü için teknolojilerin geliştirilmesi. 3. Katı Atık Yönetimi: Atık Yönetimi: Atıkların güvenli, verimli ve çevreye en az zarar verecek şekilde toplanması, taşınması, geri dönüşümü ve bertaraf edilmesi gibi proseslerin bütüncül olarak değerlendirilmesi. Tehlikeli Atık Yönetimi: Tehlikeli atıkların güvenli bir şekilde yönetimi, depolanması ve bertaraf edilmesi. Katı Atıkların Geri Dönüşümü ve Yeniden Kullanımı: Atıkların geri dönüştürülmesi ve yeniden kullanılması için teknolojilerin geliştirilmesi ve değerlendirilmesi. 4. Çevre Kimyası ve Mikrobiyolojisi: Çevre Kimyası: Çevresel ortamlarda kimyasal kirleticilerin davranışı, taşınımı ve dönüşümü. Çevre Mikrobiyolojisi: Mikrobiyal arıtma prosesleri, biyoremediasyon ve mikrobiyal ekoloji. 5. İklim Değişikliği ve Sürdürülebilirlik: İklim Değişikliği: İklim değişikliğinin çevresel etkileri, karbon ayak izi, sera gazı emisyonlarının azaltılması. Sürdürülebilir Kalkınma: Bugünkü nesillerin ihtiyaçlarını karşılarken, gelecek nesillerin de kendi ihtiyaçlarını karşılama kapasitesini tehlikeye atmadan ekonomik büyüme, sosyal eşitlik ve çevresel korumanın dengelenmesi. Çevresel Etki Değerlendirmesi (ÇED): Projelerin çevresel etkilerinin değerlendirilmesi ve minimize edilmesi için stratejiler geliştirilmesi. 6. Toprak ve Yeraltı Suyu Kirliliği: Toprak Kirliliği: Toprak kirleticilerinin davranışı ve arıtımı, toprak ıslahı ve restorasyon teknikleri. Yeraltı Suyu Kirliliği: Yeraltı suyu kirliliğinin izlenmesi, kontrolü ve arıtılması. 7. Yenilenebilir Enerji ve Enerji Verimliliği: Yenilenebilir Enerji: Güneş, rüzgar, biyokütle ve hidroelektrik gibi yenilenebilir enerji kaynaklarının kullanımı ve bu alandaki teknolojilerin geliştirilmesi. Enerji Verimliliği: Enerji tüketiminin optimize edilmesi ve verimlilik artırıcı tekniklerin uygulanması. 8. Ekosistem Yönetimi ve Biyoçeşitlilik: Ekosistem Yönetimi: Ekosistemlerin korunması ve sürdürülebilir yönetimi, doğal kaynakların korunması. Biyoçeşitlilik Koruma: Biyoçeşitlilik kaybının önlenmesi, ekosistem hizmetlerinin korunması. 9. Çevre Politikaları ve Hukuku: Çevre Hukuku: Çevre ile ilgili yasal düzenlemeler, çevresel mevzuat ve uygulamalar. Çevre Politikaları: Çevresel sorunların çözümüne yönelik ulusal ve uluslararası politikalar geliştirilmesi. Bu çalışma alanları, öğrencilerin çevre mühendisliği alanında derinlemesine bilgi edinmelerine ve belirli bir uzmanlık alanında yetkinlik kazanmalarına olanak tanır. Öğretim üyeleri, öğrencilerin tez çalışmalarına rehberlik ederken aynı zamanda bu alanlarda güncel araştırmalar yürüterek bilimsel bilgi oluşturmasına katkıda bulunurlar.
|